Canada 2016

Gegevens

Gepubliceerd: 11 augustus 2016

Het is vandaag 11 augustus en de officiele documenten voor de reis zijn binnen; oftewel de e-tickstes, de voucher voor de autohuur en de voucher voor de laatste 3 hotelovernachtingen in Vancouver Downtown.

De rest heb ik allemaal zelf geregeld en geboekt en nu alleen nog maar digitaal inchecken en dan is het tijd om te gaan!

Alles weer perfect geregeld door Reisagent Freek Sikkema ( de reisexpert / Tenzing Kuoni )

Murphy heeft de lege koffer al zien staan en kroop vervolgens alvast in de fototas......

Na de dagtrips naar Berlijn en Milaan eerder dit voorjaar wordt het nu weer tijd om serieus te gaan vliegen:

24 Augustus KL681 naar Vancouver, 3 september de mailflight vanuit Campbell River, 18 september een rondvlucht vanuit Vancouver en 19 september KL682 terug naar Schiphol.

Volgens mijn logboek gaan dit vlucht 88 t/m 91 worden en op naar de 100!

Jos

Gegevens

Gepubliceerd: 23 augustus 2016

Het is vandaag 23 augustus en dus dag "0" voor mijn vakantie, want morgen vertrek ik weer naar het geweldig mooie Canada!

Dag 0 betekent maar 1 ding; huissie opruimen, sleutel overdragen aan diegene die op mijn huis gaat passen en de katten gaat verzorgen, koffers pakken en inchecken!

Eerst alles verzamelen en dan kan het inpakken gaan beginnen. Met de beproefde kofferlijst er bij kan het niet misgaan en dus vullen de twee koffers zich al snel met alles wat ik mee wil nemen voor deze 28 dagen.

Alle batterijen opgeladen en ook de camera's klaar gemaakt voor vertrek. Nog twee laatste inkopen gedaan en vanavond gaat de laptop nog in de tas en is ook die klaar voor vertrek.

Bijna klaar voor vertrek!

Gegevens

Gepubliceerd: 25 augustus 2016

Vanmorgen lekker op tijd wakker geworden en er meteen uit gegaan om lekker een bakkie koffie te gaan drinken en meteen te ontbijten en daarna de koffers naar beneden gehaald en in de gang klaargezet. Marijke was op tijd aanwezig en ook de rit naar Schiphol liep voorspoedig en dus ruim op tijd aanwezig en lekker achter het glas gaan zitten en gekeken naar wat er allemaal voorbij kwam gereden aan vliegtuigen onder het genot van een bakkie koffie. Bij de gate stond de PH-BQF al klaar en om 13.00 uur zijn we gaan boarden.

Ik had stoel A op rij 43 gereserveerd en kwam middenin een kindercreche terecht met overal om mij heen kleine kinderen in de leeftijd van een half jaar tot anderhalf jaar en die hebben gezamenlijk het geluid van de motoren weten te overtreffen bij de start met hun gekrijs. Heb ik weer.....

Langs de noordkust van Engeland gevlogen tot aan de noordelijke punt van Schotland en van daaruit rechtsaf naar de zuidpunt van IJsland gevlogen en langs het eiland door naar Groenland en ondertussen wel wat turbulentie gehad en nadat de kist 2000 voet verder gestegen was hield dat weer op.

Groenland

De Rocky mountains van Canada

Na de Rockies begonnen we te dalen en zijn vanuit het oosten geland op de noordbaan van Vancouver en bij het landen zag ik meteen al een paar mooie kisten staan.

Een fraaie dreamliner van Japan Airlines met daar achter de mooie B777-300 van Philippines.

Na de customsformaliteiten en het ophalen van de koffers doorgegaan naar de parkeergarage en de aldaar gevestigde verhuurbedrijven en daar de toettoet voor dit jaar opgehaald, een verse Volkswagen Jetta TSI en na wat geworstel met de tomtom maar met het google kaartje naar de B&B gereden.

Het huis ligt erg mooi gelegen tegen de kust aan en met een eigen opgang naar het wandelpad langs de zee oevers en die ga ik straks nog even bewandelen.

Na het inruimen van de kamer lekker weer naar buiten gegaan en gaan wandelen naar Steveston Harbour.

Hier ben ik even gaan zitten voor een portie fish&chips en die smaakte heerlijk.

Vanuit de tuin deze heerlijke zonsondergang meegemaakt en zo komt een einde aan dag 1 van deze reis.

Morgen verder.

Gegevens

Gepubliceerd: 26 augustus 2016

Halverwege de nacht al klaarwakker en dat kwam goed uit, want toen ging de telefoon....

Iemand die niet wist dat ik op vakantie was belde voor bepaalde lijsten en die heb ik doorverwezen naar mijn collega's en daarna nog een paar muizenslaapjes gedaan.

Ik had afgesproken om het ontbijt om 08.30 uur te gaan doen, maar toen ik om 07.30 uur er wel klaar mee was in bed en dacht even lekker rustig in de tuin te kunnen gaan zitten kwam de vrouw des huizes meteen in aktie en binnen een kwartier stond het ontbijt op tafel en een bakkie koffie ging er wel in!

De route naar het George C Reiffel bird sanctuary is vanuit Steveston erg simpel en dus reed ik daar zo heen en kon het grote genieten gaan beginnen.

Een heerlijk gebied en het was echt genieten wat er allemaal te zien was en ik zet even een paar plaatjes onder elkaar om wat soorten te laten zien die ik vandaag voor de lens gehad heb.

Ook wat andere diersoorten gezien en in de verte een jagende Kiekendief, maar de klapper voor mij waren een paar Kraanvogels die ik mooi kon fotograferen.

Na hier 4 uur rondgewandeld te hebben ben ik terug gereden naar Steveston voor de lunch en na de Kabeljauw van gisteren nu de zalm genomen.

Steveston staat bekend om de fish&chips en dus weer lekker gesmikkeld vanmiddag. Nadat ik de lunch op had bleek ik ineens toch wel stijf te zijn geworden en ben ik eerst terug gegaan naar de B&B voor een droog shirt en ben daarna lekker op het terras gaan zitten om alle foto's te verwerken en aan het einde van de middag nog een stukje over de Dyke gewandeld en daarna aangeschoven bij de Japanse gasten, die mij uitgenodigd hadden om bij hun te komen zitten in de tuin en lekker een hapje mee te eten en dat alles met een koud biertje daarbij.

Na de wederom prachtige zonsondergang naar binnen gegaan en de laatste foto's verwerkt en op de site gezet. Morgen naar Vancouver Island; naar huis dus!

De reflectie van het twilight in de ramen van het huis. Leuke afsluiter van deze eerste twee dagen Canada.

Gegevens

Gepubliceerd: 27 augustus 2016

Wederom vroeg wakker en dus alvast de koffers gepakt en alles klaargezet voor vertrek alvorens naar het ontbijt te gaan en Cheryl-Anne vroeg mij of ik de overtocht al gereserveerd had, want vandaag gaan veel mensen naar het eiland toe voor het laatste weekeinde van de zomervakentie en ik moest toegeven dit niet gedaan te hebben, want ik heb nog nooit een boot gemist.

Voor de zekerheid toch maar even de laptop weer uit de tas gehaald en opgestart en op de site van bcferries gekeken en daar stond dat de boot van 9, 10, 11 en 12 uur al niet meer te reserveren waren. Meteen na het ontbijt gaan rijden en bij aankomst op de Tsawassen terminal stond er aangegeven dat de 10.00 uur boot nog 54% vrij was en dus geen enkel probleem gehad om aan boord te komen.

We gaan aan boord en eenmal geparkeerd  naar het bovendek gegaan om aldaar lekker te gaan genieten van deze overtocht en de passage van de S bocht met als tregenligger de boot van BCFerries die de andere kant op gaat op deze route.

Daar ligt Swartz Bay Terminal en van daaruit ga ik rijden naar Sooke. Omdat ik een boot eerder had als eigenlijk gepland ben ik meteen door Sooke heen gereden en de Juan de FUca op gegaan naar eerst Jordan River en daarna door naar China Beach.

Boven en onder Jordan River.

Lunch! Een heerlijke Hotdog met een koud blikje sinas, toevallig!

Hoge bomen en overblijfselen van woudreuzen bij China Beach.

Hier heerlijk een stuk over het strand gewandeld en daar was het erg warm in de beschutting op het strand.

Half 4 terug in Sooke op bekend terrein; Salty Towers B&B.

Hier is duidelijk verbouwd, want het oude platform ligt nu los aan de noordkant en wordt alleen nog gebruikt door de harbour seals en daarachter een gloednieuw stuk met meer boten daar afgemeerd als 3 jaar terug. De zaken gaan goed van de twee zoons die de tochten runnen.

De seals zijn mensen gewend en lagen heerlijk in het zonnetje op hun terras en dus een paar leuke plaatjes kunnen maken.

In de tuin vlogen de kolibri's weer heen en weer en ook dat was weer leuk om te zien en te horen.

Terwijl ik hier naar stond te kijken zag ik ineens hoger in de boom een andere vogel zitten en kon daar snel nog even een paar plaatjes van schieten voordat deze weg vloog en ook Pamela kon deze vogel niet meteen thuisbrengen.

Ziet er uit als een specht en na onderzoek de naam gevonden; de Northern Flicker en dat is inderdaad een spechten soort.

Weer een mooie dag gehad en morgen eerst naar de potholes en dan zien we wel weer verder wat de dag brengt.

Gegevens

Gepubliceerd: 28 augustus 2016

Ik ben weer terug in Sooke en dus was het vanmorgen meteen 10 graden kouder als de afgelopen dagen en een fris windje stond over de baai te blazen. Eerst rustig ontbeten en daarna klaargemaakt om te vertrekken en voor de zekerheid maar een jasje meegenomen de auto in en richting Bluff mountain gereden, maar de weg daar naar toe was afgesloten vanwege bosbrandgevaar en dus niet naar dit uitzichtpunt kunnen komen. Dan meteen maar door naar de Potholes en daar aangekomen was het nog lekker rustig met mensen en dus doorgereden naar P2 en daar geparkeerd en lekker de trail gaan wandelen.

Geen zonnetje en een straf briesje deze morgen.

In vergelijking met 2013 was het nu een klein kabbelend stroompje......

Deze VW rijdt erg lekker moet ik zeggen en binnen een dag was ik weer gewend aan het automaat rijden.

Met 10 graden minder aan warmte komen ook de dieren weer tevoorschijn.

De zoon des huizes was nog met 1 groep weg geweest op een Orca trip en ze waren als verzopen katten weer terug gekomen aan wal en hier hangen alle pakken uit te druipen....

In de loop van de middag draaide de wind en werd het achter de huizen lekker luw en ben ik op het dock gaan staan met de camera en gewoon gewacht op wat er allemaal voorbij zou gaan komen en achteraf is dit een prima keuze geweest, want het werd geweldig!

Eerst kwam er een zeeotter voorbij gezwommen!

En de ijsvogels gingen ook lekker jagen

De zeeotter kwam op het lagere dock zelfs even het water uit om zijn geur af te zetten op verschillende plekjes en trok zich niets aan van mijn aanwezigheid.

Ook de seals kwamen weer uit het water om weer in het zonnetje te gaan liggen

De ganzen lagen lekker beschut in de tuinen

Om het geluk af te dwingen ben ik na deze heerlijke tijd op het dock terug gegaan naar de schuilboom van de kolibri's , maar die hadden eerst nog weinig zin om daar uit te komen.

Maar uiteindelijk werden ze toch dorstig en kwamen naar het huis toe om te drinken

Stel je toch eens voor dat je dit allemaal "gewoon" in je achtertuin mee zou kunnen maken elke dag..............zucht..............

Vandaag dus lekker gewandeld bij de Potholes en later over de landtong achter het huis en in de middag lekker in de tuin gespeeld; als een kind zo blij dus!

Gegevens

Gepubliceerd: 29 augustus 2016

Vandaag was het een verplaatsingsdag vanuit Sooke naar Ucluelet via Port Renfrew en Lake Cowichan. Het eerste stuk over de Juan de Fuca rustig achter twee auto's aan gereden die het langzaam maar zeker met elkaar aan de stok kregen en op dit stuk met inhaalverbod bleef de tweede auto aandringen en ging de eerste langzamer rijden, totdat er en inhaalstrook bij kwam en er een race ontstond wie het eerst weer bij de enkele strook aan zou komen en dat kon ik heerlijk bekijken. De voorste auto won en de achterste was nu helemaal van slag en gelukkig moest de voorste bij een afslag linksaf en "zwaaiden" ze nog even hartelijk naar elkaar.....
Dit was vlak voor Port Renfrew en daar ben ik even gestopt om de benen te strekken en even rond te kijken. Niks veranderd de afgelopen 3 jaar volgens mij.

Vanaf Port Renfrew rechtsaf gegaan en dan ga je door the middle of nwhere richting Lake Cowichan en waar het in 2013 nog erg rustig was op deze route nu al veel meer auto's en campers tegengekomen onderweg en langs de kant van de weg bij de meertjes.

Deze weg is ook her en der opgeknapt en veel beter rijbaar geworden. Volgende stop was Lake Cowichan voor de sanitaire stop en een hapje en drankje.

Het is nu al bijna 12.00 uur en best nog een stukje te gaan en dus besloten in 1 stuk door te rijden tot aan Port Alberni en pas weer te stoppen bij Stamp Falls. Onderweg was het best druk op de snelweg en bij Cathedral Grove stonden de auto's zelfs dubbel geparkeerd langs en half op de weg om daar even te kunnen gaan kijken. Verder was het op de weg richting Ucluelet een drukte van jewelste, maar dan wel de andere kant op! Het is de laatste zondag van de zomervakantie en de meesten gaan terug naar huis en ik ga juist de andere kant op.

Onderweg vele kreken en rivierbeddingen gezien die droog stonden, maar gelukkig stroomde hier nog voldoende water voor de zalmen om tegenop te kunnen zwemmen. Na een natte juli maand is augustus erg droog geweest op Vancouver Island en moeten de zalmen wachten op meer water in de rivieren om tegenop te kunnen gaan zwemmen.

In Port Alberni meteen even de auto weer afgetankt voor de komende dagen en daarna doorgereden naar Ucluelet en om 16.30 uur lokale tijd stond ik bij de B&B en na het aanmelden de sleutel gekregen van de kamer en meteen even een paar plaatjes van de buiten situatie gemaakt.

Het gedeelte linksonder is van mij en rechts daarnaast de ontbijt/woonkamer en rechts nog 2 units. Boven wonen de eigenaren.

Vanuit deze blokhut worden de kayaktours gerund van Majestic Ocean Kayaking.

De centrale woonkamer en de deur in de linkerhoek leidt naar mijn kamer.

Niet erg groot, maar voldoende voor mij alleen. Verder weinig spannends te melden voor vandaag. Na het maken van de foto's rondom het huis nog even het dorp in gereden en gekeken waar nog wat te smikkelen was en bij het centrum stond nog een foodtruck en daar twee grote moten kabeljauw gescoord voor het avondeten. Was weer erg lekker.

Morgenochtend naar de Thornton Hatchery voor de zwarte beren en wandelen op de kop van Ucluelet bij de lighthouse trail en hopen dat het weer gaat meewerken, want op dit moment regent het lichtjes.

Gegevens

Gepubliceerd: 30 augustus 2016

Regen in Ucluelet.

De weersvoorspellingen waren niet al te gunstig voor vandaag en bij het ontbijt spetterde het al lichtjes en was het vooral motregen wat er viel.

Dit was mijn uitzicht vanuit de kamer vanmorgen en de bewolking werd alleen maar dikker en dus snel de spullen gepakt en na het ontbijt naar de Thornton hatchery gereden en daar bleek de boardwalk afgesloten te zijn nadat het er te druk geworden was met toeristen en er een incident tussen een mens en een beer had plaatsgevonden. Ik was daar als eerste bezoeker van de dag en een medewerker van de hatchery kwam bij mij staan en we hebben rustig staan praten en op dat moment kwam er een groepje van 9 zalmen onder de brug door de kreek in en dat waren mooie grote Coho's en daar werd de medewerker erg vrolijk van. Zijn collega werd er meten bij geroepen en in de minuten daaropvolgend kwamen er steeds meer zalmen bij en werd de kreek levendig druk met rondzwemmende zalmen en begonnen ze ook lekker te springen in de kreek. Ik heb hier een aantal plaatjkes van kunnen maken en vooral een paar mooie stukjes film geschoten. Als de zalmen een aantal dagen in de kreek aanwezig zijn zullen ook de beren weer tevoorschijn gaan komen, maar die waren er nu nog niet, helaas....

Anderhalf uur bij de kreek gestaan en genoten van de zalmen en dat samen met nog wat andere toeristen die daar ondertussen bij waren komen staan.

Helaas begon het weer  harder te regenen en ben ik weer in de auto gestapt en terug gereden naar Ucluelet om de camera te drogen en zelf een droge broek aan te trekken.

Ook de bergen zijn nu niet meer zichtbaar en is alles kletsnat buiten. Na een uurtje binnen zitten klaarde het weer even op en dus meteen de nieuwe wandelschoenen aangetrokken en naar de kop van Ucluelet gereden om vanaf daar de Lighthouse trail te gaan wandelen en dat is een klein rondje van 2,6 km met lichte hoogteverschillen en dus gemakkelijk te doen.

Het pad is mooi aangelegen en wordt goed onderhouden en je kunt op veel plekken even van het pad af om op de rotspartijen te klimmen of op een bankje te gaan zitten.

Helaas begon het weer harder te regenen en dat heeft het de rest van de middag en tot in de avond gedaan. Eenmaal terug in de kamer alles lekker uitgehangen om te drogen en ondertussen online de samenvattingen van de wedstrijden van de eredivisie van het afgelopen weekeinde, de formule 1 race en voetbal inside van maandagavond gekeken; je moet toch wat!

De voorspellingen voor morgen zijn ook niet geweldig, maar we gaan er gewoon weer op uit.

Gegevens

Gepubliceerd: 31 augustus 2016

Het leek even rustig te zijn buiten vanmorgen vroeg, maar vanaf 06.00 uur begon het tikken van de regen weer en het is niet meer droog geworden vandaag.......

Bij het ontbijt rustig even blijven zitten praten met de andere gasten, want niemand had haast vandaag en dus was het lang gezellig in de woonkamer. Uiteindelijk allemaal toch van tafel gegaan en ieder weer zijn eigen weg en ik had bedacht naar het lokale aquarium te gaan, want daar ben je binnen en regen je niet geheel nat. Slim plan, toch?

Natuurlijk was ik niet de enige die dit had kunnen bedenken en dus was het heel erg druk binnen in dit kleine aquarium en vooral ouders met kinderen waren hier naar toe gekomen en was het al snel krapjes binnen. Dit aquarium laat de vissen en beestjes zien die hier rondom Ucluelet leven en deze zijn ook allemaal hier in de omgeving gevangen en zullen na het seizoen ook weer losgelaten worden in de baai. Er stonden ook lage voelbakken waarin de diverse schelpensoorten en planten zaten waar je met je handen in kon om ze te voelen en vooral dat was leuk voor de kinderen.

Deze baarsachtige soort leek af en toe wel even te gapen en deed zijn bek maximaal open en hield dat dan een paar seconden vol.

Door de ramen van het aquarium kijk je zo in de haven en daar lag alles stil te wachten op beter weer. Ook de kayaktours en whaletours voeren niet uit vandaag.

Meer indoor zaken kon ik mij op dat moment niet bedenken en dus maar terug gereden naar de B&B en daar een lekker muziekje opgezet en pas rond 3 uur 's middags werd het even lichter en ging het ook ietsje minder regenen en dus meteen in de auto gestapt en weer even naar de hatchery gereden. Hier kwam het water nu met macht door de kreek heen en was bruin van kleur vanwege de grond die meegenomen wordt door dit regenwater vanuit de bergen. Nauwelijks nog een zalm te herkennen in dit snelstromende en donkerdere water.

Gisteren nog een kabbelend beekje, maar na twee dagen regenval nu een snelstromend riviertje.

Het afgesloten pad en dat blijft gewoon zonde! Ik hoorde niet al te ver weg jonge beren roepen om hun moeder en dus wist ik dat ze al aanwezig waren in dit gebied en ben weer in de auto gestapt en een klein stukje stroomopwaarts gereden en vanaf daar kan je dit stukje rivier nog wel zien en jawel, daar zie ik mijn eerste beer van deze trip en het is en jonkie dat aan het spelen is tussen de boomstronken. Ik zie hem naar rechts verdwijnen in de struiken en van links komen mamma en nog een jonkie tevoorschijn, gaaf!

Ver weg en geen mooie plaatjes, maar wel de eerste drie gezien en die gaan op de teller voor deze vakantie. Ben nu wederom nat geregend en dus maar weer terug naar de B&B om de camera af te drogen en morgenochtend nog weer even hier langs rijden, als ik vanuit Ucluelet naar Campbell River ga rijden. Heb van Jos en Rentia ook de data van de tours binnengehad: 1 sept de grizzly tour, 2 sept de mailflight en 4 sept de orcatour. Nu maar weer hopen op beter weer de komende dagen, want deze 2 in Ucluelet zijn grotendeels verregend.

Gegevens

Gepubliceerd: 01 september 2016

Bij het wakker worden vanmorgen was het zowaar droog in Ucluelet, maar zat het wel dicht in de mist. Nu kan mist daar snel optrekken en dat deed het ook en bij mijn vertrek probeerde zelfs even de zon door te breken. Na het neerzetten van de eerste twee tassen bij de auto ging ik terug naar binnen om de laatste twee tassen te pakken en eenmaal weer bij de auto aangekomen lag er ineens een koekje bovenop een van de eerste twee tassen en kwam de vrouw des huizes even afscheid nemen en zei dat het koekje voor mij onderweg was, maar de hond des huizes was er al braaf naast gaan zitten en dus had ik de keuze om het koekje mee te nemen, weg te geven of te delen.......

Dit is de kaart voor Campbell River voor de komende 4 dagen en daar valt mee te leven. Een beetje regen is niet erg.

Even een korte stop gemaakt bij Kennedy Lake.

Sproat Lake en de grote waterbombers van Coulson; deze staan allemaal aan land en staan helaas ook te koop.......... Er gaat een einde komen aan ook dit tijdperk, helaas.....

Eindelijk met de 10-22 mm lens kunnen spelen met de hoge bomen van Cathedral Grove

De hoogste boom van het park, bijna 90 meter hoog.

Dit bruggetje lag in 2011 en 2013 nog bedolven onder een omgevallen boom, maar is nu toch weer gerepareerd

Een tussenstop gemaakt bij Miracle Beach en vanaf daar kon je goed deze bui zien hangen boven Campbell River en laat ik daar nu net naar onderweg zijn.

Na mij eerst gemeld te hebben bij Eagle Eye in de jachthaven voor de vertrektijd van morgenochtend ben ik daarna doorgereden naar de B&B en dit is een bijzonder plekje in Canada en staat op de heritage lijst van beschermde gebouwen en locaties. Dit was het woonhuis van wijlen Roderick Haig Brown en deze schrijver van natuurboeken heeft hier tot aan zijn dood gewoond.

Het is nu een museum en in de zomermaanden ook een B&B en hier ga ik de komende 5 nachten verblijven.

Het huis is in 1908 gebouwd en alle tekeningen van het huis en de vastgelegde tuinplannen zijn aanwezig in het huis en worden door de tuinvrouw nauwkeurig gevolgd, tot op de dag van vandaag. De tuin plattegrond uit 1940 komt nog precies overeen met de tuin van nu en dat is toch wel bijzonder te noemen. De leeftijd van deze grote boom is niet bekend, want deze boom stond er al toen het huis gebouwd werd en van de rest wat er allemaal gepland is in die jaren staan alle data op papier.

Gegevens

Gepubliceerd: 02 september 2016

Vandaag een geweldige dag gehad op het water en in de Bute inlet!

We waren met 5 passagiers voor de Grizzly tour en dus voldoende ruimte aan boord en met lichte regenval vertrokken we vanuit de jachthaven en gingen rechstaf rondom de zuidpunt van Quadra Island richting het vaste land en onderweg al een Eagle zien zitten op een tak en dat was een leuk begin.

De boot en het kantoor van Eagle Eye

Op de achtergrond hangt een leuk buitje en die kant gaan wij op vandaag.

De bewolking hangt laag tussen de bergen en dat is een prachtig gezicht

We waren al een aardig stukje onderweg toen we een tourboot langzaam langs de oever zagen varen en dus even het gas terug genomen om te kijken wat hier te zien was en jawel, Orca's !!!

Na hier een ruim half uur van te hebben genoten draaide het groepje ineens onze kant op en steeg de spanning aan boord van de boot

Maar vlak voor de boot draaiden ze weg en konden we ze even van dichtbij bewonderen

Ondertussen was het hard gaan regenen en bevonden we ons ineens in een soort van niemandsland en zag je de kust niet eens meer

Uiteindelijk moesten we door, want de Homalco's verwachten ons en het busje staat te wachten in het haventje in de Inlet.

Bij aankomst al 3 Grizzly's zien lopen in de Estuary en dat was een mooi begin. Toen wij bij toren 1 aankwamen waren ze allemaal even niet meer te zien en was alleen dit hertje te bewonderen.

Door naar tower 2 en ook daar niks te zien, net als bij tower 3. Bij al mijn tours in de afgelopen jaren waren tower 4 en 5 bij The merge of two rivers altijd succesvol geweest en ook nu weer!

Mamma beer en drie jonkies lagen heerlijk te pitten op de rivier oever en bij ons bezoek werden ze net wakker en kwamen weer tot leven en dat geluk moet je hebben

Ze kwamen vlak onder onze toren door gewandeld en staken vervolgens de rivier over en ging mamma over in jacht modus

Dat dit gewoon recht voor je neus gebeurd is zooooo waanzinnig gaaf!!!

Terug bij tower 2 kwam Charlie even gedag zeggen en dit dominante mannetje is een kolossaal figuur

Charlie mist een stuk van zijn rechteroor en is goed te herkennen.

Na deze geslaagde tour met 9 Grizzly's voor de berenteller, die nu op 12 staat, weer terug gestapt in de boot en op de terugweg nog weer even gestopt bij het groepje Orca's alvorens de schipper ons kwam vertellen dat we nu echt door moesten naar huis, maar dat wilden wij niet......

Gegevens

Gepubliceerd: 03 september 2016

Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen en na het ontbijt heerlijk zitten praten met Amerikaanse gasten die hier ook verblijven. Om 12.00 uur moest ik mij melden op Spit Road bij Corilair voor de Historic Mailflight en toen ik daar om 11.40 uur binnen stapte lag het vliegtuig al klaar aan het dock en kwamen de laatste passagiers meteen achter mij binnen en dus konden we om 12.15 uur al vertrekken ipv 12.30 uur. Piloot Bill hield zijn welkomstpraatje en meldde dat we nu wel wat extra tijd hadden voor de locaties waar we zullen gaan stoppen en toen konden we aan boord gaan van de oude DeHavilland DHC2 Beaver.

We vliegen vandaag eerst naar Refuge Cove en daarna naar Surge Narrows. Van daar uit door naar Stuart Islands Big Bay en via the narrows weer terug naar Campbell River.

Van deze oude beestjes vliegen er nog heel veel rond in Canada!

Met de kist voor ons veilig weg gevaren mogen wij nu het kanaal uit en rechtsaf het open water op om op te stijgen richting en over Quadra Island

We naderen Refuge Cove al na 5 minuten vliegen en zetten de daling in naar de ingang van het haventje, maar moeten wel om een paar zeilbootjes heen vliegen.

De postbakken worden omgewisseld en er wordt door beide partijen netjes voor getekend; net echt.....

We gaan weer aan boord en rouleren van plekken in het toestel en ik mag nu voorin plaats gaan nemen naast de piloot.

Vanaf het water is het hier erg mooi, maar vanuit de lucht is het echt helemaal geweldig om dit allemaal te kunnen bekijken

We draaien een flinke linkerbocht om daarna te gaan landen bij Surge Narrows en zit ook dit korte vluchtje er al weer bijna op.

We hebben even een wandeling gemaakt over het eilandje en toen was het weer tijd om in te gaan stappen voor de volgende stop en dat is op bekend terrein voor mij, Stuart Island.

Vanuit de lucht zijn de Narrows en de Rapids echt geweldig om te zien!

Meteen daarachter ligt Stuart Island en die wordt tijdens de Orca tours vanuit Campbell River vaak als tussenstop gebruikt voor de lunch en sanitaire stop en dus ben ik daar al meerdere keren geweest tijdens mijn tours vanuit CR.

Nadat we uitgestapt waren moest onze kist even ruimte maken voor een spoed pickup/delivery door een andere kist van Corilair.

Vlak nadat we opgestegen waren zag ik deze zodiac met hoge snelheid door de Rapids varen en dat was een mooi gezicht

We vlogen hier nog een lokaal rondje om naar de Rapids te kijken en toen kreeg ik die Zodiac nog een keer in beeld en dat leek mij wel een leuk plaatje

Het was echt ontzettend gaaf om hier eens boven te vliegen

We gaan weer dalen naar Campbell River en zo komt een einde aan deze rondvlucht met de postbode en het had van mij nog wel wat langer mogen duren.

Het was erg leuk om te doen en ik kan het een ieder aanraden om dit zelf eens te gaan doen, als je ooit in de gelegenheid zou komen.

Morgen een paar wandelingen in en rond CR en dan zondag zelf door de Narrows varen met de Orcatour die ik dan ga doen.

Dag 10 zit er al weer op; wat gaat de tijd toch snel......

Gegevens

Gepubliceerd: 04 september 2016

Vandaag even geen tour en dus een wandeldag en een "Joffre" test, om te kijken of ik straks die berg weer op kan.
Ik ben begonnen bij de Ripple Rock trail en dat is een 4 km enkele reis wandeling naar de top van een rots met uitzicht op Ripple Rock.

Ripple Rock was een rotspunt onder water welke men al een paar keer geprobeerd had te verwijderen, maar toen dat onvoldoende lukte heeft men een tunnel tot onder deze rotspunt geboord en in die tunnel heel veel explosieven gestopt en daarna laten exploderen en toen was Ripple Rock eindelijk geen onderwater obstakel meer.

Vanaf de weg daal je eerst een stuk af tot op zeeniveau en vanaf daar gaat de eerste en meest heftige klim beginnen.

Over de stenen en boomstronken heen slingerd dit pad zich omhoog

Vanaf dit punt gaat het pad weer naar beneden tot aan zeeniveau en daarna gaat het klimmen weer opnieuw beginnen tot op de rotspunt.

De top dus gehaald en even een kwartiertje staan genieten en een paar foto's genomen en stukjes film geschoten. Nu gaat het afdalen en klimmen weer beginnen en de zwaarste klim was de laatste vanaf zeeniveau weer omhoog naar de parkeerplaats. Daar zwaar bezweet aangekomen, want het was al best warm en ik had de jas aan en de volle bepakking van 7 kg op de rug gehad de hele wandeling. Nu meteen door naar Elk Falls park voor de nieuwe suspension bridge die er in 2015 aangelegen is.

Prachtig aangelegen zo!

Daarna terug gegaan naar de B&B voor een droog shirt en vervolgens lekker rustig gaan wandelen langs de seashore van Campbell River voor de houtsculpturen die daar elk jaar weer staan.

Sommige beelden die ik 3 jaar terug daar gezien had stonden nu verderop langs dit traject geplaatst.

Het is prachtig weer en de kleine kans op regen die ze voor vandaag gaven zal weg gaan blijven.

Overal in het dorp staan oude auto's klaar voor de rondrit die er aan het einde van de middag zal gaan zijn in en rond Campbell River.

Koffie gedronken bij Dukkers met dit uitzicht.

Ook met deze auto even een plaatje geschoten bij de 50ste parallel, net als alle voorgaande keren. Traditie dus. Uiteindelijk ongeveer 12 km gewandeld vandaag.

Totem cemetary in Campbell River

Jammie! Avondeten voor vandaag en de rest morgen. Kung Po Kai met noodels. Smaakte best lekker moet ik toegeven.

Gegevens

Gepubliceerd: 06 september 2016

Vanmorgen wakker geworden met een strak blauwe lucht en dus een goede kans dat we een mooie Orca tour zullen gaan beleven! 9 Mensen aan boord vandaag op de schuit van Eagle Eye, waarvan 7 Nederlanders en 2 Franstaligen. Dezelfde schipper als met de Grizzlytour en dat gaat dus weer een gezellige dag worden. Meteen na vertrek al een Bultrug voor de haven en die hebben we zeker een half uur gevolgd en wat foto´s kunnen maken. Daarna door achter Quadra om richting de Bute, want die richting op waren Orca´s gezien en na een tijdje varen zagen we ze en het waren 3 Transients en geen Residents en ze zwommen in een rechte lijn met 11 km per uur en doken steeds na ongeveer 5 keer ademen onder voor enkele minuten en de schipper hield de boot op dezelfde snelheid en zo kwamen de Orca´s weer goed zichtbaar voor ons boven water en konden we er van genieten.

Achter onze boot voer een zodiac met een cameraploeg mee die deze groep Oeca´s ook volgden en daar filmopnames van aan het maken waren.

Het weer is prachtig en we hebben een zonovergoten dag op het water! De lunchstop op Stuart Island was erg gezellig en daarna Surge Narrows in op zoek naar de zeeleeuwen.

In Surge Narrows ging de stroming erg hard en hebben we genoten van alles wat er dan zowel boven als onder water gebeurd.

Hier heb ik ook mooie filmbeelden geschoten van de zeeleeuwen die in de voorste golf van de current meezwommen en af en toe hun kop uit de golf haalden om adem te halen en daarna weer in de golf bleven hangen, soms wel 2 naast elkaar in 1 golf. Echt waanzinnig mooi was dit. Ik zit in Backeddy Marina en resort en heb hier geen mobiel bereik en de wifi van het complex is waanzinnig beroerd en voor een goede wifi verbindig mag je 10 dollar per dag betalen en dat weiger ik! In deze moderne tijd is gratis wifi de basis en in mijn review op tripadvisor zal ik dat ook gaan vermelden.

Na het genieten bij deze zeeleeuwen zijn we terug gevaren naar de Discovery Strait en zo weer terug gevaren richting Campbell River en dicht bij de haven was dezelfde bultrug van vanmorgen nog druk aan het rondzwemmen en hebben we daar nog even gekeken alvorens terug te varen de haven in om deze prachtige dag af te sluiten.

Een geweldige dag op het water gehad en na terugkomst nog lekker zitten bijpraten met Rentia en later ook nog even met Jos. Volgend seizoen waarschijnlijk een derde boot er bij om de vraag aan te blijven kunnen, want met twee boten is dat nu niet meer mogelijk.

Gegevens

Gepubliceerd: 06 september 2016

Vandaag vroeg opgestaan om op tijd in Comox te zijn, want ik MOET de ferry van 10.00 uur hebben, omdat de volgende dan pas weer om 15.15 zal gaan vertrekken. Afscheid genomen van Catherine en na een rustige rit als tweede auto bij de ferry aangekomen en om eerlijk te zijn ging ook de laatste auto nog gemakkelijk aan boord om 09.30 uur, want de boot ging niet eens half vol......en dat op Labourday. Vanaf de parkeerplaats kon je de regenbuien zien hangen boven Powell River en natuurlijk is dat de kant waar ik op ga vandaag.

Nog weer even een plaatje geschoten van de boomstronk op het strand en die stronk hangt al een paar jaar als foto bij mij aan de muur ( gemaakt in 2009 ) en aan boord was het best frisjes tijdens de overtocht en dus een beschut plekje gezocht en lekker genoten van het uitzicht en van de oude Buffalo van de Canadese luchtmacht die in de lucht boven ons aan het spelen was.

Vanaf Powell River is het een stoet auto's richting Saltery Bay voor de volgende overtocht en zelfs de motoren die voouit gingen waren net een paar minuten te laat voor deze overtocht en dus mochten we allemaal 2,5 uur wachten op de volgende ronde en dat vind ik niet echt slim gepland van bcferries.

Omdat er meer auto's bij Saltery Bay stonden dan op de boot pasten deden ze echt hun best om er zo veel mogelijk op te proppen en dat was leuk om vanaf het dek te bekijken. Vanuit Earls Cove is het dan wederom een stoet richting Gibsons voor de ferry naar Vancouver, maar ik ben linksaf geslagen naar Egmont en het Backeddy resort en daar aangekomen wordt je verrast met een prachtig uitzicht en ook vanuit de kamer is dit mooi te bewonderen. Prachtig plekje hier in the middle of nowhere en hier verblijf ik 2 nachten. Morgen de Skook bekijken.

Eerste verdieping links was mijn kamer en het uitzicht was gewoonweg goddelijk.

Glamping begint hier ook steeds meer terrein te winnen. 's Avonds gezellig met mijn Duitse buren gegeten in het restaurant en de zalmmoot ging er best wel in en de twee biertjes smaakten ook heerlijk.

Gegevens

Gepubliceerd: 08 september 2016

Vanmorgen niet echt lekker snel op gang gekomen en daardoor iets te laat vertrokken naar de Skook en nadat ik de auto bij de trailhead geparkeerd had op een hoog tempo gaan wandelen naar de uitkijkpunten.

Het pad naar de uitkijkpunten is 4 km lang en heeft wel wat hoogteverschillen, maar is goed te doen en onderweg genoten van dit stukje gematigde regenwoud.

Het water giert hier echt met hoge snelheid doorheen en botst vervolgens op het water dat de andere kant op wil en dan is het net zo'n feest als in Surge Narrows.

Deze kleine durfal zat op de tak naast mij en daagde mij constant uit met kleine bewegingen voorwaarts en achterwaarts en dat was lachweklkend leuk om te zien.

In de luwte van de stroming achter de stenen lagen de visjes te wachten op rustigere tijden in het water.

De ergste getijdenoorlog is nu voorbij en giert het water alleen nog maar 1 kant op en dus tijd om weer 4 km terug te gaan wandelen.

Na terugkomst op het resort even een lekker broodje ham/kaas gegeten en daarna weer in de auto gestapt naar Garden Bay om daar rond te gaan wandelen.

Op sommige plaatsen in deze regio zijn er oude beschilderingen terug te vinden uit vroegere tijden

Dit werkschip kwam in de middag ook nog even aandokken bij de marina en dat vond ik erg leuk, want een filmpje dat vanaf dit schip opgenomen was en op youtube gezet was heeft mij mede de inspiratie gegeven om hierheen te komen.

De rest van de middag heerlijk op de luie stoel voor mijn kamer gezeten en 's avonds wederom lekker gegeten in de pub en de Skookum Burger ging er best wel in na dit wandeldagje.

Gegevens

Gepubliceerd: 08 september 2016

Vannacht heeft het lekker geregend en dan lig je wel erg lekker in je bed en zeker omdat bij de buren de wekker om 02.15 uur per ongeluk af ging en je daarna klaarwakker in bed ligt.......

Half 8 eruit gegaan en koffie gezet en de koffers weer in gaan pakken, want vandaag ga ik naar een ander thuis van mij en wel Pemberton. Na het uitchecken in de auto gestapt en richting Gibsons gereden en aldaar aangekomen was de ferry net 20 minuten weg en zag ik de boot in de verte nog de bocht om gaan. Omdat ik pas vanaf 09.00 uur kon uitchecken was deze overtocht niet meer haalbaar en stond ik nu wel op plek 1 op de verder nog lege parkeerplaats.

Het blijft toch een droom om ooit zo mooi aan het water te kunnen wonen.

Ook nu weer is de kant waar we op gaan de kant waar de regen hangt en dat is telkens weer erg jammer, maar meer ook niet.

Mensen achter mij aan boord kwamen even bij mij staan met deze hond en ik vroeg ze hoe oud dit jonge beestje was en het antwoord verraste mij; 6 jaar....

Dit is een minisoort husky en deze honden zijn ontzettend leuk en mooi en onderweg heerlijk met dit maatje gespeeld aan boord.

Gibsons ligt nu achter ons en over een dik half uur liggen we al weer voor de haven van Horseshoe Bay.

Vooraan staan betekent niet altijd als eerste aan boord of van boord af, maar nu lekker wel en ik mocht meteen achter de motoren aan als eerste auto van boord af en kon zo snel naar rechts invoegen en de goede afslag nemen hwy99 op richting Pemberton. Vanwege het slechte weer onderweg niet gestopt bij Shannon Falls en de Squamish kabelbaan, maar wel bij Nairn Falls.

Het water gaat hier op hoge snelheid door dit krappe rotsgedeelte en is heerlijk om te zien en te horen. Daarna is het nog maar een klein stukje rijden naar de Lilloet River Lodge in Pemberton.

Ik ben weer terug op vertrouwd gebied en de komende dagen vanuit hier weer de omgeving verkennen en de Joffre beklimmen. We zijn weer thuis.

Gegevens

Gepubliceerd: 09 september 2016

De weersvoorspellingen voor de komende dagen zijn goed en dus gaan we er van genieten! Omdat ik gisteren in de regen hier naar toe gereden ben heb ik een  paar stops overgeslagen en daar ben ik vanmorgen dus mee begonnen. Eerst bijna 60 km terug gereden vanuit Pemberton naar Brandywine Falls en vanaf daar opnieuw begonnen met de rit richting het oosten. Eerst dus Brandywine Falls en dat is een mooie waterval die gelijk langs de weg ligt en dus goed bereikbaar is.

Daarna verder in de richting van Whistler gereden en linksaf geslagen richting Olympic park en eerst gestopt bij Alexander Falls.

Vlak hierachter ligt Olympic park en hier zijn in 2010 het skispringen en de Nordische onderdelen gehouden.

Nadat ik hier lekker had rondgewandeld weer terug gereden naar de hoofdweg en door naar Whistler lake.

Vervolgens doorgereden naar One Mile Lake om te gaan wandelen, maar het was ondertussen al behaaglijk warm geworden en dus waren er weinig dieren actief in en rondom het meertje.

Wel een garter snake weg zien kruipen en in het meertje zwom een zwaan met zwarte snavel en twee Canadese futen en een setje Canadese ganzen.

Na een korte stop bij de B&B voor een broodje weer onderweg gegaan naar de North Arm Farm om daar eens rond te gaan kijken en net buiten het dorp zag ik een zwarte vlek in het gras en jawel, een zwarte beer!

Dit mannetje zat ver weg, maar heeft een geel oormerk en dus noteren we nummer 13 op de berenteller.

Terwijl ik daar lekker rond liep en foto's aan het maken was hoorde ik ineens gerommel en omdat er geen dreigende wolken te zien waren keek ik naar de berg en zag ineens stofwolken omhoog komen.

Het gerommel was dus van stenen die naar beneden kwamen vanaf de berg en deze kleine lawine was apart om mee te maken.

Heerlijk even op een bankje gezeten tussen de bloemen en dit is een leuk plekje in Pemberton, waar je ook koffie en broodjes kunt kopen en natuurlijk ook groente, fruit en planten.

Op de weg terug Pemberton in zag ik eerste de twee jonge beren aan de rand van een weiland lopen en vlak daarna ook mamma en dus de auto even aan de kant gezet en een paar plaatjes geschoten. Weer drie erbij dus en nu staat de teller op 16 voor deze reis.

Mount Currie zonder wolken er boven en dat maak je niet zo vaak mee. Een mooie dag gehad en afgesloten met een heerlijke pizza!

Gegevens

Gepubliceerd: 10 september 2016

JOFFRE LAKES 2
Vanmorgen na het ontbijt meteen naar Joffre Lakes gereden, want ik moet natuurlijk weer naar boven op deze berg en vandaag verder als ooit tevoren.
Vandaag voor het eerst de nieuwe wandelrugzak in gebruik genomen en met alleen 1 camera en een fles water onderweg gegaan en meteen rechtsaf het pad naar boven genomen en niet eerst bij de lower lake gekeken. Ik werk vandaag van boven naar beneden en heb de camera tot boven in de rugzak gelaten en heb mij geconcentreerd op het wandelen en dat ging gemakkelijker als de vorige keer en dat kwam niet door mijn conditie, maar doordat de klim naar boven een stuk gemakkelijker is geworden vanwege het opvullen van alle gaten tussen de stenen met grond en grind . Het is natuurlijk nog steeds hetzelfde stuk naar boven, maar niet meer zo zwaar als voorheen en waar ik in 2013 bijna drie keer moest opgeven liep ik nu zo door naar middle lake en dan heb je het zwaarste stuk gehad en vanaf daar is het dan nog een stukje klimmen naar de upper lake en het uitzichtpunt aldaar. Daar begint het verhaal van vandaag dus.

De upper lake gehaald en vanaf dit uitzichtpunt ook in 2013 deze foto gemaakt. Toen was ik half dood, maar nu nog fit en sterk en dus gaan we verder als ooit tevoren.

Vanaf het uitzichtpunt loopt er nog een pad verder richting de campground aan de overkant van het meer en dus die genomen

Via een nog echte klim en klauter route aan de overkant van het meer aangekomen en ook eens het uitzicht vanaf deze kant mogen bewonderen.

Verderop ligt de gletscher en het rotsgedeelte daaronder is mijn doel voor vandaag en dus gaan we verder.

Als de gletscher nu zou besluiten naar beneden te komen zou ik een probleempje hebben, want ik sta er nu echt onder.

ook het riviertje die vanonder het andere stuk sneeuw/ijs vandaan komt heb ik gehaald en vanaf nu langzaam weer terug naar het klim en klauter pad. Wel eerst nog een 360 graden filmpje gemaakt van de plek die Josje wilde halen en met een diep gelukkig gevoel weer richting het pad geklommen.

Het kan de adrenaline geweest zijn, maar het klimmen en klauteren ging zo gemakkelijk......

Het is hier zo geweldig mooi bovenop de berg.

Vanuit de upper lake gaat het via dit riviertje omlaag richting middle lake

En zo gaat het riviertje verder omlaag en daal ik mee af naar middle lake over het pad.

Vanaf middle lake kan je de gletscher duidelijk zien iets verder omhoog op de berg. Ik ga nu lekker afdalen en kijken naar de verhitte koppies van iedereen die onderweg is naar boven.

Iets onder middle lake kan je de lower lake al zien liggen en daar gaat het 3,5 km pad dus weer omlaag naar toe.

De death-traps bestaan nog steeds en deze twee stukken aan trappen en steile klimmen vlak achter elkaar zijn nu nog steeds het zwaarste stuk van de Joffre beklimming.

De stenen zijn nauwelijks nog zichtbaar door alle toevoegingen van grond en grind  en het pad is nu veel beter beloopbaar geworden.

Veilig beneden aangekomen bij de lower lake en onderweg omlaag veel mensen tegengekomen die onderweg waren naar boven en het is tegenwoordig veel drukker hier als vroeger.

Een zo goed als volle parkeerplaats en het is al voorgekomen dat er langs de weg al parkeerproblemen ontstonden door een te grote aanvoer van dagjesmensen die ook naar boven wilden.

Beneden komt de Joffre Creek uit in de Lilloet River en ga ik door naar de B&B voor een broodje en een droog shirt.

De twee huiskatten zijn altijd in de buurt als er mensen aankomen. Broer en zus en ontzettend lieve katten.

Na de lunch weer een rondje One Mile Lake gewandeld en ook nu was het rustig, net als gisteren. Wel weer een Garter snake gezien in het gras.

De zwaan was er ook nog en kon ik nu beter fotograferen als gisteren.

Weer een beer gezien op dit rondje en dus nummer 17 op de lijst. Aan het einde van de middag nog een rondje op en neer Pemberton gedaan en weer 4 beren gezien.

2 jonge beren in het gras en dan is mamma nooit ver weg.

Daar is ze dus.

Ook het mannetje met oormerk was in de verte zichtbaar in het hoge gras.

Een mooi einde van een geweldige dag. Joffre weer gedaan en 5 beren erbij op de lijst, die nu op 21 staat voor deze reis. En totaal geen spierpijn, wauw!

Verder gaf de Joffre drukte wel iets om over na te gaan denken; Thornton Hatchery door de drukte al afgeschermd en reeds problemen op Joffre door een te grote aanvoer van auto's en mensen. Gaat dit in de toekomst ook op andere plekken voor problemen zorgen? Ook Jos en Rentia kunnen de drukte al niet meer aan in Campbell River en welke plaats gaat volgen?

Gegevens

Gepubliceerd: 12 september 2016

Vandaag een rustdag in Pemberton en dus geen verplichtingen, want de rit naar Gold Bridge is nu eenmaal niet mogelijk met een normale auto. Ik ben wel begonnen met de rit door de Pemberton Meadows tot aan het begin van de Hurley die naar Gold Bridge gaat en een klein stukje gereden om even te kijken en daarna weer om te keren, om geen risico met deze huurauto te nemen.

Aan het begin van de Hurley is deze Hollandse geitenfarm gelegen van de familie van Loon en volgens Canadese gewoonte staat het oude materieel gewoon langs de weg weg te rotten......

Dit is de Pemberton Meadows en deze ligt netjes ingeklemd tussen deze twee bergketens. Het is hier erg mooi met veel grote boerderijen.

Het begint al weer aardig warm te worden en snel nog even een paar plaatjes van de dieren genomen, want de rest van de middag ga je die niet meer terugzien. Eerst even naar het vliegveldje van Pemberton gereden en daar even gekeken bij de kisten die daar stonden en meteen ook even nagevraagd of er nog ruimte was op de geplande helicopter rondvluchten, maar die waren allemaal volgeboekt voor de komende 5 dagen, dus helaas pindakaas. Whistler Air had nog wel ruimte genoeg in de watervliegtuigen zag ik op hun site, maar daar had ik nu even geen zin in. Een helicoptervluchtje rondom Whistler/Pemberton had mij veel leuker geleken. Terug gereden naar het dorp en daar lekker gaan wandelen.

Er waren deze dag 3 trouwerijen verspreid over het dorp aan de gang en eentje in het clubhuis van de golfclub meteen achter het vliegveld en hier komt het bruidspaar aangevlogen.

Pemberton station, oftewel de bakkerij met koffiehuis en hier een bakkie koffie en een bagel genuttigd.

De farmers market en tevens de plek voor bijeenkomsten en andere zaken in het dorp.

Lekker rondgewandeld in het dorp en daarna terug gegaan naar de B&B voor twee uurtjes.

Na de twee uur rust, waarin ik de aflevering van Voetbal Inside even online heb gekeken, weer terug gegaan naar "het" weiland van de beren en de eerste kwam na 10 minuten wachten al tevoorschijn en verdween ook weer snel. Ik ben gewoon blijven zitten en mijn geduld werd beloond, want er kwamen er meer tevoorschijn.

Deze beer trok mmet zijn linker achterpoot en had duidelijk last/pijn.

De zon zakt langzamerhand weer weg en dan is er een prachtig lichtspel te zien langs de bergflanken.

Het zonlicht strijkt prachtig langs Mount Currie.

De regenboogkleuren in de wolken boven de bergtoppen, gewoon heel erg mooi om te zien.

Deze donkere beer had ik al eerder gezien vanmiddag en je moet goed blijven opletten om niet dubbel te gaan tellen. Weer 4 verschillende gezien deze avond en de berenteller gaat lekker door zo en staat nu op 25 stuks. Eenmaal terug in de B&B even opgefrist en daarna samen met de Engelse gasten naar de Thai in Mount Currie gereden voor het avondmaal. Lekkere hete kip gegeten met een koud biertje daarbij. Het kon slechter afgerond worden vandaag. In deze 18 dagen nog geen 2200 km gereden en morgen gaan er bijna 400 bijkomen op de teller.

Gegevens

Gepubliceerd: 12 september 2016

Na het ontbijt van vanmorgen afscheid genomen van de eigenaren en de Engelse gasten en onderweg gegaan richting Sorrento. Het eerste stuk tot Joffre hebben we met een aantal auto's klem gezeten achter een auto die bang was voor bochten en constant op de rem trapte en ook niet erg goed in zijn spiegels keek en/of niet op de hoogte was van het feit dat als je 5 of meer auto's achter je hebt dat je ruimte dient te maken...... Gelukkig gingen de voorste 3 auto's bij Joffre eraf en had ik er nog maar 1 voor mij en 1 achter mij en toen het tempo lekker opgevoerd werd door de voorste auto gingen we als een speer door de bergen en ben ik pas voor het eerst gestopt bij de BC hydro plant van Portage Lake en dat is net voor Lillooet.

Na deze korte stop doorgereden en onderweg een moeder beer en twee jonkies gezien, maar daar stonden al zoveel auto's bij dat ik doorgereden ben. Berentellerstand is nu 28. Bij aankomst op de splitsing eerst even een klein stukje Lillooet ingereden.

Lillooet en de directe omgeving zijn echt heel erg mooi en daar moet ik bij een volgende reis toch maar eens een dagje voor in gaan roosteren.

Zomaar een paar plaatjes van de rit door dit gebied. Vanuit Lillooet hwy99 tot het einde af gereden en daar rechtsaf gegaan op hwy97 om via Cache Creek naar Kamloops te rijden en van daaruit meteen door te gaan op hwy1 richting Sorrento. De rit liep erg voorspoedig en om 14.30 uur reed ik al bij Chase en dan is het doel bijna al bereikt en omdat ik nog niet gestopt was voor de lunch meteen maar de hoge overpass genomen naar het Roderick Haig Brown Park en daar even een broodje gegeten en even bij de rivier gekeken.

Langs de oever trof ik een man aan die watermonsters aan het nemen was en de temperatuur van het water aan het controleren was en hij vertelde mij dat het water nog te warm is en langzaam nu aan het afkoelen is en dat het nog het wachten is op de zalmen en die verwacht hij over ongeveer 3 weken en dus geen rivier met allemaal rode zalmlijfjes voor mij vandaag en morgen en dat is ontzettend jammer.

Vanaf de hoge overpass even een plaatje geschoten en daarna de snelweg weer op gegaan en naar Blind Bay gereden en daar even rondgekeken.

Hier ben je in Osprey country en dus leven hier veel visarenden en onderweg al 2 stuks zien vliegen. Hopelijk morgen eentje voor de lens. Op veel palen en masten dus nesten te zien die nu allemaal leeg zijn, maar in het voorjaar een prachtig gezicht moeten zijn.

De Selah Retreat te Sorrento.

En het uitzicht dat daarbij hoort.

De zeer ruime kamer met alle nodige voorzieningen.

Ik ben hier nu dus in de Shuswap vallei en vanuit hier kan ik morgen alle kanten op.

Vanaf het huis loopt de weg nog een klein stukje door en gaat daarna over in een wandelpad dat helemaal naar beneden gaat en bij Blind Bay Marina uitkomt en daar nog even naar toe gelopen als afsluiting van deze reisdag.

Gegevens

Gepubliceerd: 13 september 2016

Vandaag een dagje Shuswap en Osprey Country en vanmorgen wakker geworden met een strak blauwe lucht en na een heerlijk ontbijt in de auto gestapt en eerst weer terug gereden naar het Roderick Haig Brown Park om bij de monding van de rivier te gaan kijken.

Bij de monding van de rivier in Shuswap Lake lagen al een paar bootjes te vissen, maar nog zonder succes. Ik sprak een visser en die vertelde mij dat er her en der al wel zalmen in het meer aan het springen waren en dat ze er dus langzamerhand aan komen. Als ik mij indenk dat het hier over een paar weken rood ziet van de zalmen word ik gek....

Vanuit het park ben ik verder gaan rijden langs de oevers van het meer tot het einde van de bewoonde wereld bij St Ives en toen weer omgekeerd en rustig aan terug gereden naar Sorrento en daar de lunch genuttigd. In een parkje deze boom zien staan in mooie herfstkleuren.

Bij Inglemont een aantal hele mooie huizen gezien en sommige hadden mooie tuinen met daar soms in een zwembad of tennisbaan, maar 1 huis had een eigen heliport....

Vanuit de straat is dit het uitzicht over Shuswap Lake. Ik ben vanmorgen dus aan de overkant geweest en ga nu naar de achterkant van de landtong rechts, want daar is nog een klein park met een waterval en ik heb vanmorgen al een paar Visarenden zien vliegen of op verkeerde plekken in bomen zien zitten ( waar ik niet bij kon komen dus...)en hoop er toch nog eentje langs dit meer voor de camera te krijgen vandaag.

Margaret Falls is een kleine waterval die in een smalle kloof gelegen is en aan de stand van de bomen in deze kloof is hier al eens met heel grof geweld veel water doorheen gegaan in het verleden.

De lokale jeugd speelt graag met deze waterval, want achter de waterval is een kleine grot waar je in kan, maar dan moet je wel eerst door het ijskoude water heen....

Brrrrrrrrr........

Er staan hier echt nog weinig bomen goed overeind. Daarna rustig langs de oevers van het meer terug gereden tot aan de snelweg en even voor de snelweg zag ik iets zitten in een boom en dus meteen de wagen gestopt en even goed gekeken en jawel, een Osprey!!!  Voorzichtig uitgestapt en een paar eerste plaatjes geschoten, maar ik stond niet goed voor het licht en moest proberen aan de andere kant van de boom op het strand te komen zonder dat de vogel weg zou vliegen.

Het is een jonge visarend die om de paar minuten begon te roepen naar een van de ouders, die verderop boven het meer aan het jagen was.

Omdat het jong de ouder goed in de gaten hield kon ik heel rustig een trappetje omlaag nemen en aan de goede kant van het licht komen en ben toen gewoon lekker aan het genieten en fotograferen gegaan en ook een paar stukjes film geschoten. Terwijl ik het jong in de gaten hield zag ik hoog in de boom nog iets bewegen en dat is de tweede ouder, die lekker een visje voor zichzelf aan het opeten was.

Nadat de ouder er boven het visje opgegeten had hield ik deze meer in de gaten als het jong, want ik gokte erop dat deze zou gaan vliegen en natuurlijk ging het jong toen op de vleugels en vloog een klein stukje terug naar het nest bovenop de paal.

En vanaf het nest ging het bedelen voor voedsel meteen weer door, maar nu hoorde ik nog een roepende Osprey aan de andere kant van mij en keek meteen omhoog.

Een tweede jong en de ouder ging nu ook op de vleugels en voegde zich bij de andere ouder verderop boven het meer.

Met 1 jong ergens weer terug achter de bomen en het andere jong terug op het nest was het voor mij genoeg zo en met 400 geschoten plaatjes rijker weer in de auto gestapt en meteen na het invoegen op de snelweg zag ik weer wat vliegen en meteen de volgende afslag genomen en weer uit de auto gestapt.

Diverse kleine groepjes Kalkoengieren draaiden lekker rond op de thermiek en daar ook weer heerlijk van staan te genieten. Helaas vlogen de meesten aan de kant van de zon en dus weinig kans op spectaculaire plaatjes, maar zo'n 25 gieren draaiden daar in de lucht rond en dat was een prachtig gezicht.

Zo'n rondje langs de oevers van dit meer brachten toch weer 111 km erbij op de teller en meteen weer afgetankt voor de dag van morgen. Straight south naar de grens met Amerika; Osoyoos!

Gegevens

Gepubliceerd: 14 september 2016

Vanmorgen met prachtig weer vertrokken vanuit Sorrento en via hwy97 zuidwaarts gereden naar Osoyoos. Eerste stop onderweg was bij Kekuli Bay aan Okanagan Lake om even de benen te strekken en  een plaatje te schieten.

Na het passeren van Vernon beginnen de bergen er anders uit te zien en wordt de kleur meer geel dan groen en zie je dat je een droger deel van het land binnengereden bent.

Volgende tussenstop was op Kelowna Airport en daar stonden heel veel kleine kistjes, maar ook echte airliners en zelfs een paar mooie VIP kisten en een paar oude wrakken. Daarna ook even op Penticton Airfield gekeken en dat is een kleiner veldje in deze regio.

Vanaf de weg gezien leek dit mij een leuk plaatsje en dus even gestopt in Okanagan Falls en hier heerlijk rondgewandeld.

Uitzicht vanuit Osoyoos centrum en dat ziet er leuk uit. Vanaf hier ga je omhoog via hwy3 en dat is de Crowsnest Highway en bovenop de eerste klim ligt de B&B.

Hier loopt de grens links door het midden van de foto heen en de linkerkant is reeds Amerika

Het uitzicht in deze bocht met kleine parkeerplaats is erg mooi en nu nog een klein stukje klimmen en ik ben er.

Ik ben nu boven bij de B&B en kijk zo terug naar de bocht waar ik 5 minuten geleden nog stond.

Het uitzicht vanuit mijn kamer is waanzinnig mooi

De zon gaat onder en om half negen gaan we de observatory in om met de telescoop te spelen

Osoyoos by night en een heerlijk uitzicht om van te genieten.

Net als de andere gasten heb ook ik een paar foto's van zonnestelsels mogen maken en dat was erg leuk en leerzaam om te doen. Morgen krijg ik de plaatjes op een schijfje en zal ik er een paar plaatsen.

Gegevens

Gepubliceerd: 15 september 2016

Vandaag al weer dag 22 en ik ga de omgeving van Osoyoos bekijken. Na het overheerlijke ontbijt ben ik eerst naar het Desert Centre gereden om daar rond te kijken en daar hebben ze alle in deze regio voorkomende planten en struiken bij elkaar geplant en het ook leefbaar voor wilde dierern gemaakt en daar ook nestgelegenheden voor aangelegen.

Er was geen wildlife te bekennen deze ochtend en dan loop je eigenlijk alleen maar naar struiken te kijken. Hier is wel een van de weinige plekjes in Canada waar Cactussen in het wild groeien.

Opeens gingen alle raven op de vleugels en was het zoeken in de lucht naar de oorzaak.

Een mooie grote roofvogel dus en nu nog even opzoeken wat voor soort dit is.

Binnen in het centrum veel opgezette dieren die hier voorkomen, waaronder een aantal uilensoorten. Na dit bezoek terug gereden naar het dorp om te gaan wandelen op Haynes point.

200 meter zwemmen en je bent in Amerika!

Veel vogeltjes op deze landtong en met alle campers die hier geparkeerd staan zal er ook voldoende voedsel te halen zijn.

Je staat hier nu op de grens met Amerika en het enorme moderne hekwerk moet je tegenhouden van daar overheen te klimmen

Dit dus.....

De linkerkant van het hekwerk is dus Canada en rechts de USA.

Links van de boompjes bij het gebouw is dus de USA en je ziet de grens gewoonweg lopen.

Het karrenspoortje dat je kunt zien is dus de grens, zonder enig hekwerk of wat dan ook. Wat zal Trump hiermee gaan doen als hij de kans krijgt?

Dan terug naar gisteravond en ook weer vanavond. Dit is Messier27 en dat is de Dumbbell Nebula.

Dit is Messier 31 en dat is de Andromeda Galaxy en hiermee gaan we over een paar miljoen jaar mee botsen, want deze komt onze kant op. U bent gewaarschuwd. De streep is een satelliet die tijdens de 90 seconden belichting door dit deel van de hemel voorbij vloog.

Dit is Messier 51 en dat is de Whirlpool Galaxy en die is te vinden net onder de laatste ster van de grote beer.

De vierde foto die ik mocht nemen was die van de maan en via deze camera krijg je die veel mooier als dat ik met mijn eigen spulletjes kan maken.

Morgen naar Hope en daarna al weer terug naar Vancouver...........

Gegevens

Gepubliceerd: 16 september 2016

Na de rustige dag van gisteren vandaag een reisdag van nog geen 300 km naar Hope en dus kalm aan. Na het ontbijt de auto geladen en beneden in het dal afgetankt en de 3 op gegaan richting Hope. Dit is een afwisselend gebied en heerlijk om doorheen te rijden.

Hwy3 is de Crowsnest highway en slingerd zich hier tussen de heuvels en bergen door en een hele mooie rit gehad tot de eerste stop en dat was Manning Park. Dit park heeft meerdere ingangen en mogelijkheden, maar ik ben naar het Lightning Lake gereden en ben daar lekker gaan rondwandelen.

Het was heerlijk weer en in het meer waren de forellen aan het springen achter de overvliegende muggen aan en ook dat was leuk om te bekijken.

Kawkawa Lake in Hope en vlak hierachter ligt de toegangsweg naar de Othello Tunnels

De Othello Tunnels zijn oude spoortunnels die nu een wandelpad zijn geworden en daar lekker doorheen gaan wandelen.

De rivier loopt hier vlak langs en de rotswanden gaan hier steil omhoog.

Na de heerlijke wandeling hier weer in de auto gestapt en naar het motel gereden en ingecheckd. Ik was de tweede klant voor vandaag en binnen een half uur stond het terrein helemaal vol.

Een groep Amerikanen met Austin Healeys kwam gezamenlijk aangereden en vlak daar achteraan nog een personenauto met Hollanders en twee auto's met werklui en dus zit het motel helemaal vol voor deze avond

Dit was de mooiste van het stel en na even lekker onderuit gezeten te hebben weer in de auto gestapt en naar Rolly's gereden in het dorp voor het diner en dat smaakte heerlijk. Morgenochtend na het uitchecken hier weer heen voor het ontbijt en daarna door naar Vancouver via hwy7 en niet over de overvolle hwy1.

Gegevens

Gepubliceerd: 17 september 2016

Omdat ik in een motel overnacht heb vanmorgen dus geen ontbijt daarbij gekregen en dus weer naar Rolly's gereden in Hope om te ontbijten en de omelet met ham en hasbrowns was teveel om op te eten en dus een deel moeten laten staan. De koffie was erg lekker en na het ontbijt terug gereden naar het motel om in te pakken en om 09.15 uur was ik klaar voor onderweg en toen eerst de 1 op gereden naar Hells Gate en dat is een omweg van 110 km op de oorspronkelijke route.

Met de kabelbaan ga je omlaag naar een vernauwing in de Fraser River en daar zijn zalm traps aangelegd om de zalmen de gelegeheid te geven om door deze stroomversnelling te komen.

Na het bezoek aan Hells Gate eerst weer 55 km terug gereden naar Hope en vanaf daar hwy7 op gegaan richting Harrison Hotsprings en Mission en rustig aan gereden en lekker de kilometers onder de wielen door laten gaan over deze route en uiteindelijk rij je dan vanaf de oostkant downtown Vancouver in.

In de verte zijn de gebouwen van Downtown al te zien en dus volg ik de weg netjes die kant op en je komt via East Hastings de stad binengereden en dat ziet er per jaar slechter uit met meer zwervers dan ooit en dat is een trieste vaststelling. Via hastings rij je door naar de 99 en richting Stanley Park en daar heb ik de auto geparkeerd om even lekker te wandelen, want het was pas 14.30 uur en nog te vroeg om mij al bij het hotel te gaan melden.

Sinds Mr Spock overleden is gaat het een stuk minder met de boom op zijn voormalige penthouse tuin.

Nadat ik mij gemeld had bij het hotel al snel weer lekker gaan wandelen en dan gaat iemand als ik meteen weer richting Canada place en de watervliegtuigen....

Na een heerlijk rondje gewandeld te hebben en weer het gevoel van de stad opgesnoven te hebben ben ik naast het hotel bij restaurant Grotto gaan zitten en heb daar een heerlijke pizza pesto opgegeten met een heerlijk koud pilsje daarbij en zo deze dag op een goede manier afgesloten. Helaas ook al veel zwervers in deze wijk en het gaat echt een probleem worden hier.

Gegevens

Gepubliceerd: 18 september 2016

Gisteravond was het al begonnen met regenen en dat heeft het de hele nacht door gedaan en dat weet ik omdat ik het grootste deel van de nacht wakker in bed heb gelegen en niet kon slapen. Vanaf 02.15 uur klaarwakker en daarna alleen nog een paar muizenslaapjes kunnen maken. Na een lekker warme douche naar beneden gegaan en in het aangrenzende restaurant heerlijk ontbeten en de English Breakfast ging er best wel in en daarna terug gegaan naar de kamer en even het weer aangekeken en toch maar besloten om lekker een stuk te gaan wandelen en omdat het nog flink door regende geen camera meegenomen en een rondje van 5 km gemaakt en compleet verzopen weer terug gekomen op de kamer.

Het uitzicht vanuit mijn kamer en het regent nog steeds lekker door, maar voor morgen geven ze beter weer en dus ga ik daar maar van uit.

Na de 5km wandeling was ik volledig nat geregend en heb alles uit moeten hangen om weer te gaan drogen. Het is nu 11.00 uur en dus voorlopig maar even binnen blijven en wachten op beter weer en dat kwam er na 13.30 uur en dus weer op pad gegaan.

De regenwolken trekken weg en aan de horizon is zelfs beter weer in aantocht.

De Burrard Bridge met op de achtergrond de Granville Bridge en vanaf hier ga ik weer linksaf richting Canada place wandelen.

Natuurlijk weer naar De Dutch geweest voor een tosti zalm en een Heineken biertje en het was gezellig druk binnen en daar even heerlijk gezeten.

Om de hoek lag de Nieuw Amsterdam van de Holland America Line en die werd klaargemaakt voor haar volgende Alaska reis en die trips houden eind september weer op voor de wintermaanden.

Ondertussen is het weer begonnen met lichtjes te regenen en ga ik langzamerhand weer terug richting het hotel en sinds de nieuwe burgermeester van Vancouver aan de macht is gekomen heeft hij besloten meer aparte fietspaden aan te laten leggen door de stad heen ( hij is zelf een fanatiek fietser ) en die zijn duidelijk zichtbaar en zelfs af en toe afgeschermd van de doorgaande wegen. Ook op verschillende plekken greenbikes die je kunt huren. Eenmaal terug in het hotel lekker onderuit gezeten op de bank met een muziekje en toen aan het einde van de middag de zon nog even doorkwam nog een kort rondje buiten gewandeld zonder camera om even een broodje te halen voor het avondeten, want na het stevige ontbijt en de late lunch bij De Dutch hoef ik niet zo veel meer te eten vanavond.

Blik vanuit de hotelkamer naar de bergen van Noord Vancouver en morgen weer lekker op pad door de stad.

Gegevens

Gepubliceerd: 19 september 2016

Vandaag de laatste volle dag in Vancouver en na het ontbijt gezien dat Grouse Mountain grotendeels al zichtbaar was en dus naar Capilano gereden om daar naar boven te gaan met de skytram.

Bovenop de berg is het lekker weer, maar wel frisjes en het is te hopen dat het laatste beetje aan bewolking snel weg zal gaan trekken en dat het uitzicht over de stad zichtbaar wordt.

Bovenop de berg wonen twee Grizzly's die als wezen hier terecht gekomen zijn en hier  binnen een afgezet gebied rondlopen.

Het wil nog niet vlotten met het optrekken van de wolken en toch alvast maar de peaklift genomen.

Helaas zit op de top alles potdicht en ook het uitkijkpunt bovenin de windmolen geeft geen verbetering

Dan maar weer omlaag naar het plateau en daar is het er ook niet beter op geworden.

Pas in de lift omlaag zie je de stad weer en het is niet anders.

De Cleveland dam ligt hier vlak bij en daar ook even gestopt en langzamerhand zie je de top nu wel zichtbaar worden bovenop de berg

Doorgereden naar Cypres Mountain en vanaf daar kan je de stad wel zien, maar helaas is het licht erg wazig

Weer terug in de auto en in de file terug over de Lions Gate Bridge en daarna heerlijk gaan wandelen door de stad, want het weer is ineens heel erg opgeknapt.

Met het vertrek van dit cruise schip komt een einde aan mijn dag en ga ik terug wandelen naar het hotel om daar lekker wat te gaan eten en de koffers te gaan inpakken.

Met de twee Grizzly's van Grouse Mountain komt de berenteller op 30 te staan en daar ben ik best wel tevreden mee.

Gegevens

Gepubliceerd: 20 september 2016

Vanmorgen eerst rustig ontbeten en daarna de koffers naar beneden gebracht en in de auto geladen. Onderweg naar het vliegveld de auto afgetankt en even op Terminal South gaan staan om daar naar de vliegtuigen te kijken.

Voor je de grote jets en achter je het kleine waterspul en het is heerlijk om daar te staan. Terwijl ik daar stond zag ik een Buizerd aan komen vliegen en op een paal gaan zitten en daar dus even heen gelopen.

Het is nu 12.30 uur geweest en dus tijd om de auto in te gaan leveren en mij bij de incheckbalie te gaan voegen in het hoofdgebouw van de luchthaven. 3880 kilometer met deze auto gereden in 27 dagen en in totaal 212 liter benzine getankt en dus een verbruik gehad van gemiddeld 1:18,3 en dat is een mooi gemiddelde. Geen problemen bij het inleveren van de auto gehad en ook bij de incheckbalie van de KLM en de douane ging het allemaal goed en dan even een lekker plekje binnen opzoeken bij een raam om nog wat naar buiten te kunnen kijken. Om 13.45 uur kwam de PH-BQE van de KLM binnen en dat is voor mij wederom een nieuwe kist op de lijst.

Na het boarden moesten we helemaal om het hoofdgebouw heen rijden en kwamen we nog langs een oude Convair 340 uit 1954 en die kist vliegt nog steeds vrachtjes  rond.

Na het opstijgen nu eens een linkerbocht en dan vlieg je weer over bekend terrein; Steveston! Hier ben ik deze vakantie begonnen en nu vlieg ik er ook weer overheen op de terugweg. de cirkel is rond.

Boven in beeld Steveston en daaronder het George C Reiffel Bird Sanctuary en hier ben ik op dag 1 en 2 geweest.

We zijn over een andere route naar Hudson Lake gevlogen en van daaruit door naar Baffin en dit stuk van het land had ik nog nooit eerder gezien.

Vanaf Baffin hebben we een zuidelijkere route gekregen en die is zeker een half uur sneller en in plaats van via de zuidpunt van IJsland te vliegen gaan we nu in 1 rechte lijn naar het noordelijke puntje van Ierland en dwars over Engeland en dus waren we ruim op tijd voor de Nederlandse kust.

's nachts nog wel het Noorderlicht gezien en het first light moment was nog wel weer even heerlijk om van te kunnen genieten. Helaas een smerig raam en dus op veel foto's vlekjes te zien.

Egmond en dus gaat het gebeuren! Ik zit aan de linkerkant in het vliegtuig en we gaan landen op de polderbaan, dus eindelijk de eigen tuin vanuit het vliegtuig kunnen zien en platen.

Na een soepele landing en niet al te lange taxirit naar de gate kwamen we bij de douane in de file te staan en daarna waren ook de koffers nog te laat vanuit de kelder boven wegens een technische storing. Vervolgens in een taxi en file voor de Wijkertunnel en ondanks het feit dat we om 09.45 uur al op Schiphol waren toch pas 12.30 uur thuis en dat was jammer. Murphy kwam me meteen al begroeten in de gang en Droopy was eerst even afstandelijk. Ik ben weer thuis en het is goed geweest zo. Volgend jaar naar IJsland met Albertjan en daarna is alles weer open!